به نقل از «خرداد»

موثرترین راه‌ها برای کاهش کلسترول را بشناسید

تاریخ انتشار: ۲۶ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۶۳۲۴۶۰

کلسترول بالا نه تنها قابل کنترل بلکه قابل پیشگیری است. با کنترل سلامت خود و مدیریت سطح کلسترول تان می‌توانید وضعیت خود را کنترل کنید. با داشتن یک سبک زندگی سالم می‌توانید کلسترول خود را در محدوده سالم نگه دارید و خطر بیماری قلبی و سکته مغزی را کاهش دهید.

به گزارش فرارو به نقل از یاهو نیوز، بدن شما تمام کلسترول مورد نیاز خود را تولید می‌کند بنابراین، نیازی به دریافت کلسترول از طریق خوردن مقدار زیادی مواد غذایی حاوی چربی اشباع شده و چربی ترانس ندارید چربی‌هایی که باعث افزایش کلسترول شده و می‌توانند شرایط مرتبط با بیماری قلبی را ایجاد کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یک آزمایش خون ساده تنها راه برای تشخیص میزان دقیق کلسترول است.

آن چه باید درباره کلسترول بدانید

زمانی که کلسترول اضافی در خون گردش می‌کند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی – عروقی مانند حمله قلبی و سکته مغزی افزایش می‌یابد. در حالی که مقداری کلسترول برای متابولیسم و سلامتی لازم است کلسترول اضافی می‌تواند از رژیم غذایی نامناسب، ژن ها، سیگار کشیدن، سبک زندگی کم تحرک و چاقی ایجاد شوند. انواع مختلفی از کلسترول وجود دارد.

لیپو پروتئین با چگالی کم (LDL) "کلسترول بد" است که به چربی‌ها متصل می‌شود و در دیواره رگ‌ها تصلب شرایین (گرفتگی شریان) را ایجاد می‌کند. لیپو پروتئین با چگالی بالا (HDL) "کلسترول خوب" است و کلسترول بد (LDL) را از جریان خون حذف می‌کند. ک

کلسترول یک جزء ضروری در بدن است. این یک ماده چربی مانند می‌باشد که بخشی جدایی ناپذیر از هر غشای سلولی است و در بسیاری از سلول‌ها نقش دارد. کلسترول همچنین پیش ساز صفرا است (برای تجزیه چربی و بهبود قابلیت جذب در روده استفاده می‌شود) کلسترول ستون فقرات چندین هورمون استروئیدی و ویتامین D است، در ترمیم بافت استفاده می‌شود و به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل می‌کند.

در واقع ۷۵ درصد کلسترول در بدن تولید می‌شود در حالی که تنها ۲۵ درصد آن از منابع غذایی تامین می‌شود. انواع خاصی از کلسترول زمانی که توسط محرک‌های التهابی اکسید شوند می‌توانند برای سلامتی خطرناک باشند. بنابراین، اطمینان کسب کردن از پایین بودن کلسترول می‌تواند پیشگیری کننده باشد.

باور‌های غلط در مورد کلسترول

حتی افرادی که شاخص توده بدنی (BMI) سالم و سبک زندگی سالمی دارند می‌توانند کلسترول بالایی داشته باشند. همه افراد بدون در نظر گرفتن وزن و رژیم غذایی باید تحت غربالگری قرار گیرند. در مورد افراد زیر ۳۵ سال لزومی برای نگران شدن در مورد کلسترول بالا وجود ندارد. علیرغم آن که کلسترول بالا ممکن است تا اواخر زندگی تاثیر قابل توجهی نداشته باشد روند آترواسکلروز (تصلب شرایین) در دهه دوم و سوم زندگی آغاز می‌شود.

درمان زودهنگام این روند را به حداقل می‌رساند و از تبدیل روند تصلب شرایین به بیماری‌های قلبی و عروقی جلوگیری می‌کند. در برخی از کودکان نیز ممکن است اختلالات کلسترول ژنتیکی وجود داشته باشد که خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را در آنان افزایش می‌دهد.

اصلاح سبک زندگی برای درمان کلسترول بالا از جمله از طریق رژیم غذایی، ورزش و کاهش وزن کافی است. با این وجود، بسیاری نمی‌توانند به طور موثر کلسترول خود را تنها با اصلاح سبک زندگی کاهش دهند.

در این موارد مصرف دارو‌هایی مانند استاتین‌ها موثر و بی خطر هستند. برای کسانی که به تنهایی نمی‌توانند به اندازه کافی کلسترول خود را کاهش دهند مزایای کاهش کلسترول با استاتین‌ها بسیار بیش‌تر از حداقل خطرات ناشی از این دارو‌ها است.

کلسترول برای عملکرد مناسب سلول‌ها و بسیاری از هورمون‌ها حیاتی است. کلسترول در ایجاد بیماری قلبی نقش دارد. بیماری قلبی یک بیماری التهابی است. کلسترول به خودی خود غیر التهابی است، اما کلسترول اکسید شده به یک عامل التهابی تبدیل می‌شود.

عوامل خطر برای کلسترول بالا

تعدادی از عوامل خطر برای کلسترول بالا وجود دارند. رژیم غذایی نامناسب، اعضای خانواده دچار کلسترول بالا، سبک زندگی کم تحرک و چاقی می‌توانند موجب افزایش سطح کلسترول شوند.

بزرگسالان هر پنج سال یکبار باید از نظر کلسترول بررسی شوند. اگر فردی بزرگسال دارای عوامل خطر برای هیپرکلسترولمی (شکلی از هیپرلیپیدمی است و به بالا بودن سطح کلسترول در خون اطلاق می‌شود) بود باید بیش‌تر مورد بررسی قرار گیرد.

عواملی که در مورد کلسترول باید مورد توجه قرار گیرند

سن: با افزایش سن خطر ابتلا به کلسترول بالا افزایش می‌یابد. هر چه سن شما بیش‌تر باشد خطر ابتلای تان به کلسترول بالا افزایش می‌یابد. این بدان خاطر است که با افزایش سن سلول‌های ما کمتر به انسولین واکنش نشان می‌دهند بدان معنا که بدن ما به طور موثر از گلوکز استفاده نمی‌کند. این وضعیت منجر به افزایش سطح قند خون می‌شود و خطر ابتلا به دیابت و کلسترول بالا را افزایش می‌دهد.

جنسیت: مردان نسبت به زنان سطح کلسترول بالاتری دارند. این بدان خاطر است که مردان نسبت به زنان سطح کلسترول خوب (HDL) کم‌تر و سطح تری گلیسیرید بالاتری دارند (تری گلیسیرید نوع دیگری از چربی موجود در خون است).

سابقه خانوادگی: اگر یکی از اعضای نزدیک خانواده فردی سابقه ابتلا به بیماری قلبی یا دچار شدن به سکه را داشته باشد احتمال ابتلا به این شرایط در آن فرد بسیار بیش از افراد بدون سابقه خانوادگی چنین مواردی خواهد بود.

این امکان وجود دارد که آن چه واقعا بر سطح کلسترول ما تاثیر می‌گذارد میزان کربوهیدرات‌هایی است که می‌خوریم. مطالعات نشان داده اند که اگر کربوهیدرات‌ها را از رژیم غذایی خود حذف کنید می‌توانید تری گلیسیرید خود را کاهش دهید و هم چنین سایر شاخص‌های سلامت مانند حساسیت به انسولین و فشار خون را بهبود ببخشید.

هر فردی که رژیم غذایی سرشار از چربی‌های اشباع شده و کلسترول را مصرف می‌کند ممکن است در معرض خطر باشد. این موارد گوشت قرمز و مواد غذایی فرآوری شده حاوی چربی‌های ترانس را شامل می‌شوند. درک این نکته مهم است که همه چربی‌ها برای شما مضر نیستند.

در واقع، برخی از چربی‌ها واقعا می‌توانند به کاهش خطر بیماری قلبی و سکته کمک کنند. اسید‌های چرب امگا ۳ یک نمونه آن هستند و در ماهی سالمون، گردو، سویا و روغن کانولا وجود دارند. امگا ۳ علاوه بر کمک به کاهش خطر بیماری قلبی و سکته مغزی در عملکرد مغز نیز نقش دارد و ممکن است به بهبود اختلالات خلقی مانند افسردگی یا اختلال دوقطبی کمک کند.

این زمانی است که کلسترول بالا می‌تواند علائمی را نشان دهد

با گذشت زمان کلسترول بالا منجر به تصلب شرایین و تجمع پلاک در شریان‌ها می‌شود. هنگامی که آترواسکلروز پیشرفت می‌کند شریان‌ها مسدود می‌شوند و می‌توانند جریان خون را به اندام‌های مختلف محدود کنند.

زمانی که انسداد قابل توجه باشد بیماران علائمی را تجربه خواهند کرد. درمان کلسترول بالا با اصلاح شیوه زندگی یا مصرف دارو‌ها (اغلب استاتین ها) بهترین راه برای معکوس و کُند کردن پیشرفت آترواسکلروز است. 

ایجاد ضایعات آترواسکلروتیک ناشی از واکنش‌های التهابی است که علت اصلی بیماری قلبی است. شاید بپرسید آیا برای درمان در این مرحله دیر است؟ خیر، پیروی از یک رژیم غذایی ضد التهابی می‌تواند شروع به معکوس کردن چنین ضایعاتی کند.

راه‌های موثر برای کاهش کلسترول

هر فردی که کلسترول بالایی دارد باید از طریق بهبود رژیم غذایی، افزایش فعالیت بدنی و کاهش وزن برای کاهش سطح کلسترول خود تلاش کند. رژیم غذایی مدیترانه‌ای یک رژیم غذایی سالم برای قلب است. ا

نجمن قلب آمریکا حداقل ۱۵۰ دقیقه در هفته ورزش هوای با شدت متوسط یا حداقل ۷۵ دقیقه در هفته ورزش هوازی شدید را توصیه می‌کند. هنگامی که این اقدامات کافی نیست مصرف دارو‌های کاهش دهنده کلسترول مانند استاتین‌ها باید آغاز شوند. کلسترول یک ماده طبیعی و ضروری در بدن است که از آن برای ساخت سلول‌ها و هورمون‌های منظم و سایر وظایف استفاده می‌شود.

با این وجود، گردش بیش از حد کلسترول در بدن می‌تواند خطرناک باشد و باعث شود فرد در معرض خطر ابتلا به بیماری قلبی یا سکته قرار گیرد. این وضعیت به عنوان هایپر لیپیدمی (چربی خون) و یا دیس لیپیدمی (وجود سطوح ناسالم یک یا چند نوع لیپید (چربی) در خون) شناخته می‌شود.

واضح است که ژنتیک نقش مهم تری در مورد نحوه پردازش کلسترول بدن و خطر ابتلا به کلسترول بالا دارد. با این وجود، برخی عادات غذایی وجود دارند که می‌توانند کلسترول بالا را تشدید کنند یا منجر به کلسترول بالا شوند.

نوشیدنی‌های حاوی قند در افزایش کلسترول نقش دارند. سیگار کشیدن و کم تحرکی دو عامل اصلی در کلسترول بالا هستند بنابراین، اجتناب از هر دو می‌تواند مفید باشد.

رژیم غذایی غنی از فیبر برای تقویت گردش خون و دفع بهتر مهم است. هم چنین، مواد غذایی غنی از اسید‌های چرب امگا ۳ باعث افزایش کلسترول خوب (HDL) شده و احتمال تجمع پلاکت‌ها و ایجاد التهاب را کاهش می‌دهند.

منبع: خرداد

کلیدواژه: زندگی سالم کلسترول ابتلا به بیماری کلسترول بالا خطر ابتلا تصلب شرایین بیماری قلبی کلسترول خود سطح کلسترول قلبی و سکته رژیم غذایی استاتین ها سبک زندگی دارو ها چربی ها سلول ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۳۲۴۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چیز‌هایی که فکر نمی‌کنید به کبدتان آسیب می‌زنند

آفتاب‌‌نیوز :

کبد اندامی بزرگ و مهم است که اگر مراقبش نباشید مستعد آسیب است. کبد بعد از پوست، بزرگ‌ترین اندام بدن است که در بالاتنه‌تان و در سمت راست قفسه سینه‌تان قرار دارد. کبد علاوه بر اینکه مسئول جداکردن مواد مغذی از غذا‌هایی است که از سیستم گوارشتان عبور می‌کنند است، صفرا نیز ترشح می‌کند که به بدن در هضم غذا و دفع سموم کمک می‌کند.

بیماری کبد شامل تعدادی از عوارضی می‌شود که به کبد آسیب می‌زنند. به‌مرورزمان، این آسیب می‌تواند کبد را زخم کند که به آن سیروز می‌گویند. وقتی بافت اسکار جایگزین بافت سالم می‌شود، جلوی عملکرد نرمال کبد را می‌گیرد و این در نهایت می‌تواند موجب نارسایی کبد یا سرطان کبد شود.

ازاین‌رو مهم است که مراقب سلامت کبد خود باشید تا آسیب نبیند و این مراقبت شامل آگاه بودن از راه‌های گوناگونی می‌شود که ممکن است تصادفاً به این اندام حساس آسیب بزنند.

در معرض سموم قرارگرفتن

یکی از نقش‌های اصلی کبد در بدن، دفع سموم است. کبد از طریق چیز‌هایی به نام کانال‌های سینوزوئید کبد، سموم را دفع می‌کند. این کانال‌ها از سلول‌های ایمنی به نام سلول‌های کوپفر برای فیلترکردن سموم از طریق کبد استفاده می‌کنند. سلول‌های کوپفر این سموم را احاطه و آن‌ها را تجزیه کرده و سپس آن‌ها را از بدن خارج می‌کنند. اگر این سموم از بدن خارج نشوند می‌توانند در داخل سلول‌های چربی ذخیره شوند که البته برای کبد مضر است.

کبد معمولاً می‌تواند سموم را به‌خوبی پردازش کند، اما سم خیلی زیاد باعث آسیب کبد می‌شود؛ بنابراین شما باید مقدار سمومی را که وارد بدنتان می‌کنید محدود نمایید تا مطمئن شوید فشار زیاد به کبدتان وارد نمی‌کنید. شستن میوه‌ها و سبزی‌ها پیش از خوردن می‌تواند کمک کند تا سم کمتری وارد بدنتان شود. یک سری از محصولات شوینده خانگی هم می‌توانند خطرناک باشند و لازم است پیش از مصرف، برچسب روی آن‌ها را به‌دقت بخوانید تا از آن‌ها درست استفاده کنید.

مکمل‌های مضر

نظارت بر صنایع تولیدکنندهٔ مکمل‌های غذایی آن‌طور که فکر می‌کنید دقیق نیست. به همین دلیل شما باید در انتخاب مکمل‌ها دقیق باشید؛ اما به‌هرحال هیچ تضمینی وجود ندارد که بی‌ضرر باشند و به کبدتان آسیب نزنند. مکمل‌های غذایی که برچسب «طبیعی» دارند هم می‌توانند مضر باشند. بعضی از مکمل‌های گیاهی نیز به کبد آسیب می‌زنند، مانند عصاره چای سبز.

مصرف مواد مخدر

مصرف مواد مخدر به چند دلیل می‌تواند مضر باشد که یکی از آن‌ها این است که این مواد می‌توانند حاوی عناصری باشند که انتظارش را ندارید و این مواد به سلامتی‌تان آسیب می‌زنند از جمله آسیب به کبد. مثلا هروئین می‌تواند آسیب جدی به کبد وارد کند؛ چون کبد مجبور است این داروی سمی را از بدن پاک‌سازی کند.

کبد کارش را خوب انجام می‌دهد؛ اما استفاده از موادی مانند هروئین باعث می‌شوند کبد بی‌نهایت تحت‌فشار قرار بگیرد و این اتفاق به‌مرورزمان به کبد آسیب زده و آن را ضعیف می‌کند و کبد به‌سختی خواهد توانست دیگر سموم را کنترل کند. یک نمونهٔ دیگر نیز کوکائین است که بر آنزیم‌های کبد اثر می‌گذارد و باعث التهاب در کبد یا رابدومیولیز می‌شود که عارضه‌ای است که در آن، عضلات به‌سرعت تحلیل رفته و محتویات خود را به داخل جریان خون می‌ریزند. متامفتامین یا شیشه نیز با بالابردن دمای بدن و افزایش فشارخون باعث آسیب کبد می‌شود.

نادیده‌گرفتن علائم هشداردهنده کبد

اگر تردید دارید که کبدتان مشکلی دارد بهتر است فوراً به پزشک مراجعه کنید. مسئله اینجاست که مشکلات کبد ممکن است به‌سختی شناسایی شوند. خیلی از افراد علائم خاصی ندارند تا زمانی که مشکل کبدشان جدی شود. اما تشخیص به‌موقع مشکل کبد بهترین راه برای پیشگیری از آسیب جدی آن است.

یکی از شگفتی‌های کبد این است که می‌تواند خودش را ترمیم کند، حتی اگر از آسیب قبلی، بافت اسکار در کبدتان داشته باشید. به همین دلیل تشخیص به‌موقع مشکلات کبد می‌تواند نجاتتان بدهد. متأسفانه خیلی از افراد متوجه نمی‌شوند که کبدشان مشکلی دارد تا زمانی که این مشکل جدی و خطرناک می‌شود. در واقع بسیاری از عوارض کبدی هیچ علامت بارزی ندارند.

اگر زودتر جلوی مشکل کبد گرفته نشود و کبد آسیب زیادی ببیند، خطر نارسایی کبد یا سرطان کبد را به دنبال دارد که هر دو بی‌نهایت جدی‌اند. پزشک می‌تواند با آزمایش خون، تست‌های تصویری و یا در برخی موارد با بیوپسی کبد، تشخیص دهد که کبد آسیب دیده یا نه.

مصرف الکل

الکل می‌تواند آسیب زیادی به کبد وارد کند. مصرف زیاد الکل به‌مرورزمان موجب سیروز کبد خواهد شد. در میان تمام ارگان‌های بدن، کبد بیشترین آسیب را از الکل می‌بیند؛ چون الکل اساساً در کبد متابولیز می‌شود. مصرف الکل می‌تواند سبب عوارض کبدی مانند کبد چرب، سیروز و هپاتیت شود.

مصرف چربی‌های ناسالم

انواع چربی‌ها در غذا‌هایی که می‌خورید وجود دارد و برخی از آن‌ها سالم‌تر از بقیه‌اند. بیماری کبد چرب غیرالکلی زمانی رخ می‌دهد که چربی زیاد در کبد انباشته می‌شود. کبد به طور نرمال دارای مقداری چربی است؛ اما اگر بیشتر از ۵ تا ۱۰ درصد کبد از چربی باشد، مشکل‌ساز خواهد شد.

مطالعات نشان می‌دهند مصرف کالری زیاد منجر به بیماری کبد چرب می‌شود؛ اما غذایی که می‌خورید هم مهم است. چربی اشباع یکی از عوامل ایجاد بیماری کبد چرب است و خوردن مقدار کمتری از این نوع چربی که معمولاً در منابع حیوانی مانند کره و لبنیات و گوشت چرب و روغن نارگیل وجود دارد می‌تواند به پیشگیری از ابتلا به بیماری کبد چرب کمک کند. محققان دریافته‌اند چربی غیراشباع که معمولاً در روغن‌های گیاهی، روغن ماهی و مغز‌ها وجود دارد در واقع محافظ کبد است.

مصرف زیاد قند

علاوه بر اینکه باید چربی‌های سالم مصرف کنید، مصرف قند کمتر و استفاده از منابع سالم‌تر کربوهیدرات‌ها نیز به پیشگیری از ابتلا به بیماری کبد چرب غیرالکلی کمک می‌کند. شما باید از مصرف نوشیدنی‌های قندی مثل نوشابه‌های گازدار و نوشیدنی‌های ورزشی و آبمیوه‌های صنعتی و چای و قهوه شیرین پرهیز کنید.

عاقلانه است که از مصرف محصولاتی که شربت فروکتوز دارند نیز خودداری کنید. فروکتوز نوعی قند است که به طور طبیعی در میوه‌ها و عسل وجود دارد. در واقع شما باید به دنبال خوراکی‌هایی باشید که شاخص گلیسمی پایین دارند. بیشتر میوه‌ها، سبزی‌ها و غلات کامل در این دسته قرار می‌گیرند. این نوع غذا‌ها در مقایسه با منابع ساده کربوهیدرات مثل نان سفید و برنج سفید و سیب‌زمینی، دارای اثر کمتری بر قند خون هستند.

ضمناً توصیه می‌شود به‌طورکلی، کمتر کربوهیدرات مصرف کنید؛ چون خوردن کربوهیدرات زیاد هم باعث می‌شود کبد آن‌ها را به‌صورت چربی ذخیره کند.

مصرف زیاد استامینوفن

وقتی تب یا بدن‌درد دارید احتمالاً سراغ دارو‌های مسکن می‌روید تا ناراحتی‌تان را تسکین بدهید. یکی از عناصر فعال در مسکن‌ها، استامینوفن است که درد را تسکین داده و تب را پایین می‌آورد. مصرف زیاد استامینوفن، استفاده نامناسب از آن یا ترکیب آن با دارو‌های اشتباهی می‌تواند به کبد آسیب بزند.

اگر از استامینوفن درست استفاده کنید نباید به کبدتان آسیبی برسد. اما پزشکان و کارشناسان هشدار می‌دهند که مصرف زیاد آن می‌تواند آسیب شدیدی به کبد وارد کند، تاحدی‌که ممکن است نیاز به پیوند کبد وجود داشته باشد. سعی کنید به‌یک‌باره بیشتر از یک استامینوفن یا هر دارویی که حاوی این ماده است مصرف نکنید. در واقع مجازید روزانه حداکثر ۴۰۰۰ میلی‌گرم استامینوفن مصرف کنید.

غذا و نوشیدنی آلوده

یکی از انواع ویروس هپاتیت، هپاتیت E است که بیشتر در میان مسافران معمول می‌باشد. اگر در ناحیه‌ای زندگی می‌کنید که آب آشامیدنی یا غذای تمیز و طبق استاندارد‌ها وجود ندارد، پس به‌احتمال بسیار زیاد در معرض ابتلا به ویروس هپاتیت E قرار دارید. متأسفانه این ویروس واکسنی ندارد و اگر به آن مبتلا شوید احتمالاً علامتی نخواهید داشت، اما ویروس هپاتیت E به‌مرورزمان به کبد آسیب می‌زند.

افرادی که در حال حاضر بیماری کبدی دارند در صورت آلوده‌شدن به ویروس هپاتیت E بیماری‌شان شدید خواهد شد. اما بیشتر افراد سالمی که به این ویروس مبتلا می‌شوند می‌توانند بهبود پیدا کنند. اگر هپاتیت E علامتی داشته باشد شامل تهوع، تب، کاهش اشتها، شکم‌درد و درد مفاصل خواهد بود. علائم ممکن است دو تا سه ماه طول بکشند. برای پیشگیری از ابتلا به هپاتیت E هیچ آب و غذایی را تا زمانی که از پاکیزه بودن آن مطمئن نشده‌اید مصرف نکنید. شیر و ماست را حتماً به‌صورت پاستوریزه مصرف کنید و غذای خام را از منبعی که اطمینانی به آن ندارید نخورید.

نداشتن وزن سالم

به‌طورکلی زندگی با یک سبک زندگی سالم می‌تواند جلوی آسیب کبد را بگیرد. وزن سالم بدن به پیشگیری از بیماری کبد کمک می‌کند و انتخاب‌های سالم در سبک زندگی مثل تغذیه سالم و درست و ورزش منظم نیز نقش مهمی در جلوگیری از مشکلات کبدی دارد. سبک زندگی سالم به افرادی که در حال حاضر بیماری کبد دارند نیز کمک می‌کند دچار عوارض جدی‌تر نشوند.

مطالعات نشان داده‌اند کاهش وزن برای افرادی که بیماری کبد چرب غیرالکلی دارند مفید است. البته نکته اصلی اینجاست که خیلی از افراد موفق می‌شوند وزن کم کرده و به وزن سالمی برسند؛ اما در حفظ و تداوم آن چندان موفق نیستند و وزن ازدست‌رفته را در مدت کوتاهی دوباره به دست می‌آورند.

به اندازه کافی ورزش‌نکردن

وقتی پای پیشگیری از بیماری‌های کبد در میان است، نقش ورزش منظم را نیز نمی‌توانید نادیده بگیرید. به‌طورکلی ورزش برای سلامتی خوب است و افراد بزرگسال باید تقریباً ۱۵۰ تا ۳۰۰ دقیقه در هفته فعالیت بدنی داشته باشند که می‌تواند شامل پیاده‌روی، شنا، دوچرخه‌سواری یا درگیر فعالیت‌های هوازی شود. تمرینات قدرتی را نیز باید در کنار تمرینات هوازی انجام دهید و در هفته دو جلسه تمرینات بدنسازی و قدرتی داشته باشید و تمام گروه‌های عضلانی‌تان را درگیر کنید.

یافته‌ها نشان می‌دهند ورزش‌کردن باعث کاهش چربی کبد می‌شود و این کار از طریق مؤثرتر کردن انسولین در بدن صورت می‌گیرد که کمک می‌کند اسید‌های چرب در کبدتان متابولیز شوند و عملکرد میتوکندری‌ها در کبد بهتر شود. محققان می‌گویند افرادی که بیماری کبد چرب دارند با ورزش منظم حتی اگر وزن کم نکنند، باز هم شرایط سالم‌تری خواهند داشت و این نقش بسیار مهم ورزش را در پیشگیری و درمان بیماری کبد چرب نشان می‌دهد.

استفاده از وسایل مشترک آلوده به خون

انواعی از ویروس هپاتیت از طریق خون منتقل می‌شوند. توصیه می‌کنیم از وسایل مشترکی که آلوده به خون هستند هرگز استفاده نکنید. مثلاً مسواک یا ژیلت مشترک می‌تواند باعث انتقال هپاتیت شود. حتی وسایل پیرسینگ و مانیکور هم می‌توانند این ویروس را انتقال دهند.

هپاتیت C یکی از انواع هپاتیت است که اساساً از طریق استفاده از سوزن‌های مشترک منتقل می‌شوند. هپاتیت C هرچند که اغلب یک بیماری کوتاه‌مدت است؛ اما این بیماری در تقریباً نیمی از افراد مزمن می‌شود. این بیماری در صورت مزمن شدن می‌تواند باعث سیروز کبد و حتی سرطان کبد شود. هپاتیت C مشابه هپاتیت E هیچ واکسنی ندارد و بهترین راه پیشگیری از این عفونت، اجتناب از تماس با خون فرد آلوده است.

واکسینه نشدن

ویروس هپاتیت انواعی دارد که همهٔ آن‌ها به کبد آسیب می‌زنند. هر چند همهٔ انواع این ویروس واکسن ندارند؛ اما واکسن بیشتر آن‌ها موجود است. به‌هرحال توصیه می‌شود واکسن هپاتیت A و هپاتیت B را بزنید تا از ابتلا به این عفونت ایمن بمانید. هر دو واکسن اثرگذاری بالایی دارند و بی‌خطر هستند.

واکسن هپاتیت B بین ۹۵ تا ۱۰۰ درصد مؤثر است و جلوی آسیب کبد و سرطان کبد را که می‌تواند ناشی از عفونت باشد می‌گیرد. واکسن هپاتیت A نیز مؤثر است و تقریباً ۱۰۰ درصد افراد با این واکسن در عرض یک سال از دریافت اولین دوز، در برابر این ویروس ایمنی پیدا می‌کنند.

واکسن هپاتیت B برای بیشتر بچه‌ها توصیه می‌شود. کودک می‌تواند اولین دوز این واکسن را خیلی زود و ۲۴ ساعت بعد از تولد دریافت کند و دو دوز دیگر پیش از ۱۸ ماهگی توصیه می‌شود. اما نوجوانان و بزرگسالان درصورتی‌که طی کودکی واکسینه نشده‌اند می‌توانند این واکسن را در هر سنی بزنند.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان